Λίγα χρόνια πριν, είχα μόλις τελειώσει την άσκησή μου, όταν,
μαζί με μερικές χιλιάδες ακόμη φρέσκους πτυχιούχους της Νομικής, βγήκα να
ψωνίσω στην αγορά εργασίας. Έστειλα το βιογραφικό μου σε ένα - δύο δικηγορικά
γραφεία, χωρίς σπουδαία ανταπόκριση, ώσπου μου τηλεφώνησε μία συμμαθήτριά μου
από το λύκειο, επίσης δικηγόρος, με την οποία πάντως ποτέ δεν είχαμε ιδιαίτερη
επαφή. Στο κτήριο που στεγάζεται το γραφείο της, μου είπε, μία δικηγόρος
αναζητά συνεργάτη με εξειδίκευση στο δημόσιο δίκαιο. Η συνάδελφος και παλαιά
συμμαθήτρια θυμόταν ότι έκανα μεταπτυχιακό και αμέσως σκέφτηκε ότι μπορεί να
ενδιαφερόμουν. Πήγα, λοιπόν, στη συνέντευξη και πήρα τη θέση, χωρίς άλλα
διαπιστευτήρια πλην της κοινής μας γνωστής.
